Doorgaan naar hoofdcontent

Liedboekpassie

Een van de eerste dingen die ik normaal gesproken doe als ik een vreemde kerk bezoek, is kijken of er ergens een liedboek ligt wat ik door kan bladeren. Even kijken of er liederen in staan die ik ken, en proberen uit het repertoire iets van de kerkelijke kleur af te leiden. Deze maand kan ik wat mijn passie (danwel manie) voor liedboeken betreft mijn hart ophalen: in de katholieke bundel Gotteslob begin ik al een beetje thuis te raken en we hebben ook al verschillende kerken van andere denominaties (dus met andere liedboeken) bezocht.

Afgelopen zondag heb ik met mijn Engelse groepsgenoot de dienst bijgewoond in de Evangelisch-Methodistische kerk. In hun liedboek ontdekte ik onder andere twee liederen van een Duitse kerklied-dichter waar ik fan van ben. Na de dienst gauw gauw foto's gemaakt met mijn smartphone - ideaal ding is dat toch als er geen kopieerapparaat in de buurt is...

Een kleine quiz: wie weet de Nederlandse titels van de onderstaande beginstrofen van drie liederen ? Een paar hints: de eerste is van die Duitse dichter, de tweede is van oorsprong Engels en de derde van een in katholiek Duitsland populaire Nederlandse dichter (in Gotteslob heb ik al minstens vijf liederen van hem ontdekt). En alledrie staan ze in het Nederlands in 'ons' Liedboek 2013! 

1.
Ich gehöre dazu
Zu den Dränglern und Rufern
Dass doch Gott sich erhebe
Mit der Macht seines Zorns
Und ich hoffe verzagt
Dass ein Herrlicher stünde
Dass ein Großer sich zeige
Vor der seufzenden Welt...

2.
Aus der Zwiebel wird die Blume
Aus der Samenkorn ein Baum
Im Kokons verbleibt die Hoffnung
Schmetterlinge frei im Raum
Und im Schnee und Eis des Winters
Träumt der Frühling seinen Traum
Unentdeckt bis seine Zeit kommt
Gott allein gibt ihm Raum...

3.
Herr, unser Herr, wie bist du zugegen
Und wie unsagbar nah bei uns
Allzeit bist du um uns in Sorge
In deiner Liebe birgst du uns...

Ik ben benieuwd!
Inmiddels is de week aangebroken dat we alles voor het laatst doen. De maand is zo snel gegaan! Gisteren heb ik nog genoten van een middag buiten de stad met een goede vriend die op bezoek kwam, morgenavond zijn we nog uitgenodigd om  eersterang te zitten bij een concert in de Dom, en dan vrijdagavond opruimen en inpakken... Vanmorgen heb ik echter ook nog iets voor het eerst gedaan, namelijk mijn eerste rondleiding in het Engels!

Reacties

  1. die eerste daar kom ik maar niet op .... maar de tweede en de derde die weet ik!! ik zal niets verklappen. wie volgt.....
    Corry

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

      Verwijderen
    2. De eerste weet je ook wel, jullie hebben hem in de passie gezongen!

      Verwijderen
    3. Hebbes!! Dank voor de tip, opeens was ie daar in m'n hoofd tijdens het ophangen van de was.

      Verwijderen
  2. De eerste en de derde! De tweede herken ik niet direct.
    Ik zal verklappen dat mijn vermoeden is dat de eerste niet lang geleden vertaald is. Dus niet 100 jaar geleden maar bijvoorbeeld 10.
    Wat een leuk spel!
    Thea

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik geloof dat de eerste idd nog niet lang in het NL vertaald is, volgens mij in de aanloop naar het Liedboek 2013. Leuk al jullie reacties, ook via FB!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Gedachten bij thuiskomst van het LMF

Bestaat er zoiets als missionaire liturgie?  Met die vraag kwam ik afgelopen zaterdag thuis van het Landelijk Missionair Festival. Twee mogelijke antwoorden had ik gehoord, zo verschillend als water en vuur.  1. Kliederig, knoeierig, rommelig, chaotisch (en zo nog een stuk of vijf bijvoeglijke naamwoorden die door de simultaan-vertaler bedacht werden voor het woord 'messy'): dat is wat liturgie moet zijn volgens Lucy Moore. Zij is voortrekker van Messy Church , een nieuwe vorm van kerk-zijn die in Nederland navolging krijgt onder de noemer Kliederkerk . Geen kinderkerk, maar diensten voor jong en oud sámen, waar je niet hoeft stil te zitten maar creatief bezig bent, waar je niet niet alleen luistert maar actief meedoet in de viering, en samen een maaltijd deelt. Je hoeft niet perfect te zijn, niet in een keurslijf te passen om erbij te horen in de kerk. De kerkdienst is heilige chaos, zoals Gods Geest zelf chaotisch is en vreemde wegen gaat. En wat te denken van Jez...

Vasten: oefenen in levenskunst?

N.B. Onderstaand blogbericht is een anders-dan-anders-bericht. Het is namelijk een blogbericht in opdracht. Als toekomstige dominee word ik geacht te oefenen in digitaal communiceren en het aanzwengelen van discussie. Dat betekent dat ik nog-meer-dan-anders blij ben met reacties, of ze nu kritisch, instemmend, meedenkend, tegendenkend of wat dan ook van aard zijn! Nog anderhalve week en ik mag weer: e -mail en Facebook checken zo vaak ik wil. Ik hoef niet meer vijf keer per dag de verleiding te weerstaan om éven online te gaan, ik hoef niet meer nutteloos uit het raam te staren tijdens de treinreis van en naar college (hoewel dat eigenlijk wel lekker is) en niet meer één moment in te plannen om mails te beantwoorden (hoewel dat eigenlijk wel lekker rustig is). Over anderhalve week is het Pasen. Dan is de veertigdagentijd voorbij, en daarmee ook mijn eigen invulling van deze periode als vastentijd: maximaal twee keer per dag inloggen op mijn e-mailaccount en Facebook. "Dat...

De stilte die volgt op een slotnoot

Pinksteren in de Lutherse kerk, Utrecht, en tevens het 400-jarig bestaan van de gemeente. Een feestelijke dienst, waar ik met het Vocaal Theologen Ensemble in mee mag zingen. Ik vind het een voorrecht. Een voorrecht om de koperblazers letterlijk te voelen trillen in je buik, omdat je er met je neus bovenop staat, en een voorrecht om de stilte te horen, strak van de spanning, die volgt op de slotnoot van een extra indrukwekkend stuk. We hebben een motet van componist Hans Jansen gezongen, een zing-sprekende vertolking van het pinksterverhaal. Het motet eindigt met een bed van spannende ondertonen waar de sopranen hun hoge e als het ware in kunnen leggen. Het laatste akkoord houdt acht, tien, twaalf tellen aan; de dirigent strekt haar arm verder en nog verder uit, slaat ons af, en dan is het stil. Over stilte kun je haast niet schrijven. We hebben geleerd om na een slotnoot de aandacht nog vast te houden, door niet te rommelen in onze papieren, niet te bewegen, zelfs niet zichtb...