Rijmgedachten

Een van de eerste dingen die ik normaal gesproken doe als ik een vreemde kerk bezoek, is kijken of er ergens een liedboek ligt wat ik door kan bladeren. Even kijken of er liederen in staan die ik ken, en proberen uit het repertoire iets van de kerkelijke kleur af te leiden. Deze maand kan ik wat mijn passie (danwel manie) voor liedboeken betreft mijn hart ophalen: in de katholieke bundel Gotteslob begin ik al een beetje thuis te raken en we hebben ook al verschillende kerken van andere denominaties (dus met andere liedboeken) bezocht. Afgelopen zondag heb ik met mijn Engelse groepsgenoot de dienst bijgewoond in de Evangelisch-Methodistische kerk. In hun liedboek ontdekte ik onder andere twee liederen van een Duitse kerklied-dichter waar ik fan van ben. Na de dienst gauw gauw foto's gemaakt met mijn smartphone - ideaal ding is dat toch als er geen kopieerapparaat in de buurt is... Een kleine quiz: wie weet de Nederlandse titels van de onderstaande beginstrofen van drie liederen ?

Enigszins ironisch is het voor mij als protestantse dame wel, dat mijn eerste grondige kennismaking met het de Rooms-Katholieke kerk plaatsvindt in de stad waar de reformatie haar oorsprong vond. Luther studeerde hier aan de universiteit, werd in de Dom tot priester gewijd en leefde als monnik in het Augustinerklooster. Hier moet het dus geweest zijn, het verdorven katholieke systeem waar Luther niet langer meer mee kon leven.  Maar Luther of geen Luther, bijna 500 jaar later zijn mijn ervaringen overwegend positief. Sommige dingen vind ik weliswaar lastig te begrijpen - of misschien wel te begrijpen maar lastig mee te beleven, bijvoorbeeld alle Marialiederen die deze dagen gezongen worden (15 augustus werd het hoogfeest Maria ten hemelopneming gevierd).    Maar een goed begin was de preek tijdens de eerste zondagse mis die ik hier bijwoonde. De priester preekte over de heilige Edith Stein, "jodin, atheïst, christen, zuster" in een taal die niet anders dan van Thomas Halik

Nu ik zo'n 20 rondleidingen gegeven heb, begint het al bijna gewoon te worden: de Madonna uit 1150, de 'Wolframleuchter' uit 1160, de glas-in-lood-ramen eind 14e eeuw, enz. enz. enz. Bij het koorgestoelte echter hoef ik me nog lang niet in te prenten dat het voor de bezoekers allemaal nieuw en dus interessant is. Om dat helemaal goed te bekijken heb ik waarschijnlijk nog wel een week of wat nodig! Als hout eens spreken kon... Sinds 1370 zaten en stonden, zongen en baden hier bijna dagelijks mensen. Alleen de Tweede Wereldoorlog heeft het gestoelte niet bewust meegemaakt. Kort voor de oorlog losbarstte, hebben namelijk mensen met een vooruitziende blik de banken compleet ingemetseld. Oorspronkelijk werden de banken gebruikt voor de 'Stiftsherren' (ik weet nog steeds niet of 'kappittelheren' de juiste Nederlandse term is, maar in elk geval ging het om geestelijken die ook een baan buiten de kerk hadden en dagelijks in de Dom het gebed gaande hielden). Zij war